زیگموند فروید (۱۹۳۹–۱۸۵۶) پدر روانکاوی، اختلال پارانویا را خاص روشنفکران می‌داند و می‌گوید: «بیماران پارانویا که عموماً افراد مجرد و از زمره روشنفکران‌اند، از شک و بدگمانی خود رنج می‌برند، از دشمنان خیالی وحشت دارند و برای مبارزه با آنان، تلاش و وسایل بکر و بدیعی ابداع می‌کنند.»[۱۴] ناگفته پیداست این مفهوم فروید را نمی‌توان به تمام گروه روشنفکری تعمیم داد و از طرف دیگر نیز نمی‌توان مصادیق بارز رفتار پارانوئیدی را در کثیری از روشنفکران و سردمداران افکار بلند بشری نادیده گرفت. نمونه‌ای از افراد متفکّر که به این بیماری دچار بوده‌اند می‌توان به آیزاک نیوتن، فیزیکدان و ریاضیدان سرشناس بریتانیایی اشاره کرد. اینجاست که با صرف نظر از مفهوم «بیماری» که به نوعی اختلال روانی آن هم به تنها تعداد کمی از افراد جوامع اشاره دارد، می‌توان با تعدیل این مهم، آن را به تمامی افراد بشری تعمیم داد و آن را امر طبیعی دانست، چرا که سوءظن در حد کوچکی لازمه تعامل و تصمیم‌گیری درست است.
کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی این بیماری، نامی جهت تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته می‌گنجند.
خانه آهنگ ها پلی لیست آلبوم ها موزیک ویدیوها نقدها
با این حال، بعضی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر این بیماری هستند. محرک‌ها و عوامل خطر احتمالی عبارتند از:
بیماری شینگلز خطرناک نیست، اما ممکن است بسیار دردناک باشد. در حالی که واکسن‌ها خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می‌دهند، درمان به‌موقع می‌تواند دوره‌ی بهبودی را کوتاه‌تر کرده و از بروز عوارض جانبی جلوگیری کند.
ثانیاً پارانویا را جزء اجتناب‌ناپذیر اندیشهٔ صاحبان افکار بلند و انتزاعی‌نگر به‌شمار آورد تا ضمن صحه گذاشتن بر این فرض فروید، منظور او را به درستی فهمید. از این رو با مراجعه به زندگی‌نامهٔ روشنفکران و نفوذ در لایه‌های زیرین و پنهانی زندگی و افکار آنان، شاید به جرئت بتوان گفت افرادی همچون گالیله، ژان ژاک روسو، نیچه، شوپنهاور، کافکا، همینگوی، تولستوی، فروید و… اگرچه از اختلال شخصیت پارانوئیدی به دور بوده‌اند لیکن اندیشه‌های پارانوئیدی داشته‌اند و آن را در گفته‌ها و نوشته‌های خود تصویر کرده‌اند.
پس از درمان آبله مرغان، ویروس وارد سیستم عصبی شما می‌شود و غیرفعال می‌ماند. اما گاهی اوقات دوباره فعال می‌شود و در امتداد مسیرهای عصبی به سمت پوست درمان بیماری زونا حرکت می‌کند و باعث زونا می‌شود.
فکر می کنند دیگران دارند به شخصیت آنها توهین و حمله می کنند، در حالی که از نظر دیگر افراد اینگونه نیست.
این ناراحتی به طور معمول چند روز قبل از ایجاد جوش‌های مرئی ایجاد می‌شود و در موارد نادر، این جوش‌های مرئی در بیماری زونا ظاهر نمی‌شوند (وضعیتی به نام تبخال زوستر سینوس).
برای مثال کسی که دچار این توهم شده‌است که یک شخصیت مهم سیاسی یا ادبی است، می‌تواند در دسته مبتلایان به پارانویای مطلق بگنجد.
از رایج‌ترین علائم پارانوئید می‌توان به احساس شک، حساس بودن نسبت به انتقاد، عصبانیت سریع و کینه‌ای بودن اشاره کرد.
دیدگاه امیل کریپلین، روان‌پزشک آلمانی، دربارهٔ پارانویا
ممکن است پزشک معالج، داروهای ضد ویروسی را برای بیمار تجویز کند تا از تکثیر ویروس جلوگیری نماید. به کارگیری درمان ضد ویروس می‌تواند به موارد زیر کمک کند:
عوارض به ندرت رخ می‌دهند. البته احتمال بروز آنها در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر است. عوارض احتمالی زونا عبارتند از: